முன்பொருநாள் இங்கொரு குளமிருந்தது

கோடைப் பொழுதுகளில் 
தாகம் தீர வேண்டி 
பறவைகள் படையுடன் 
வந்து செல்லும்

மக்கிய எச்சங்களில் முளைத்ததொரு  
பெருமரம் நீர்ச்சத்தின் அடையாளமாய்...
பாதைகள் கூட 
உரசாமல் ஒதுங்கிச் சென்றன
குளமிருந்தயிடத்தில்
குடியிருப்புகள்
ஆனாலும் மரத்துக்குண்டான
மரியாதை மட்டும் அப்படியே

விருந்தினர் வருவதும்
கூடமைப்பதும்
குஞ்சுகள் பொரிப்பதுமென
மரத்துக்குண்டான வாழ்வை
அம்மரம் வாழ்ந்து கொண்டிருந்தது

பாதை நெடுஞ்சாலையாவதில்
ஆட்டம் கண்டது ஆயுட்காலம்

பறவைகளுக்காக 
கண்ணீர் வடிக்காதீர்கள்!
இங்கில்லையெனில்
இன்னொரு மரக்கிளையில் 
அமைந்துவிடுமதற்கொரு கூடு..
மரத்துக்கென மன்றாடுங்கள்
வெட்டிச் சாய்க்கப்படும்
இப்பெருமரத்தின் அடிவேரில் தான்
குளத்தின் கடைசித்துளி
பதுங்கியிருக்கிறதென்று 
வெட்டுவதற்கு முன்
யாரேனும் சொல்லுங்கள்!