அவதானிப்பு

முகத்தில் புன்னகை தவழ
நகரும் பலகையில்
சூம்பிய கால்களுடன்
கைகளால் நகர்ந்து போகிறான்
சகோதரனொருவன்

நகராத வாகன நெரிசலில்
குளிரூட்டப்பட்ட மகிழூந்தில்
எரிச்சலில் தகிக்கிறான்
தனக்காரனொருவன்

மலரைவிடவும்
மலர்ந்து சிரிக்கிறாள்
பூக்காரப் பாட்டி

சந்தனம் பூசிய நெற்றியில்
சாந்தம் துளியுமில்லை
இயந்திர கதியில் அர்ச்சிக்கிறார்
கோவில் குருக்கள்

பாரதியைப் பாடிக்கொண்டு
மனதுக்குள் விசிலடித்தபடி
சாலை கடக்கிறேன்

சின்னச் சின்ன மாற்றங்களோடு
ஆயிரம் அவதானிப்புகளை உள்ளடக்கி
நிதமும் என்னோடே கடக்கிறது
இளங்காலைப் பொழுதுகள்