அற்ப தத்துவம்

பசியோடிருக்கும் வல்லூறொன்றின்
பார்வையில் சின்னஞ்சிறு கோழிக்குஞ்சு
பாவமோ பாதிப்போ எதன் நிழலும்
படியாத பவித்திர ஜீவன் அது!

தாய்க்கோழி நொறுக்கித்தந்த நெல்மணியும்
விழுங்க சக்தியற்ற சின்னஞ்சிறு குரல்வளை!
நகரும் புழுவொன்றின் நடனத்தில் லயித்தபோது
விதியின் வாய்க்குள் சிக்குண்ட பரிதாபம்!
வலியவன் அடிக்க இளைத்தவன் மடிய
பசிக்கு உயிர் புசிக்கும் அவலம்.

நகர்ந்து செல்லும் எறும்புகளின் ஊர்வலத்தில்
எப்போதாவது
மரணித்த பூச்சியை பார்ப்பதுண்டு!

தேங்காய்த்துருவலோ திண்பண்டமோ
சுமந்து செல்லுகையில் மேலிடும்
உற்சாகம் இருப்பதில்லை
அவ்வினாடியில்.
ஏதோ பெருந்துயரம் தாங்கிய
இறுதி யாத்திரையாகத் தோன்றுமெனக்கு!
காய்ந்து மக்கிப் போதலைக் காட்டிலும்
யாருக்கோ உணவாதல் உத்தமம் என்கிறபடியாய்
அவ்வுணர்வும் ஜீரணித்துப்போகும் காலமாற்றத்தில்...

ஒரு சுதந்திரத் திருநாளில்
நான் வளர்த்த புறாக்கள் சில
விருந்தாளிக்கு விருந்தான கொடுமை
எப்போதாவது நினைவு கூர்வதுண்டு!
கனத்த மவுனமும் கேலிச் சிரிப்பும்
நண்பர்கள் மனநிலை சார்ந்து
விதவிதமான வித்தியாசம் தாங்கி!

மயானத்தில் அகழ்வராய்ச்சி
எல்லா எலும்புக்கூடும் கிழவனுக்கு
பால்யத்து காதலியை நினைவூட்டியதாம்!
ஒரு அற்பப்புழுவின் ஆயுள்
விதிவசம் சேர்ந்த பலருக்கு வாய்ப்பதில்லை

ஆகையினால் இனிமையானவர்களே!
வாழும் வரை வாழ்ந்திடுங்கள்
சக உயிரியாய் சாதியும் மதமும்
அதனாலான கர்வமும் தொலைத்து!