அன்றாடங்களை அந்நியமாக்கியவனுக்கு!

கனவுகள் தின்னும் விலங்கொன்றின்
தடதடக்கும் காலடியோசையில் ஏதோவொரு
பயங்கரத்தின் சமீபம் உணர்ந்து
பிரிகின்றன விழித்திரைகள்!

வாதிடும் மனதும் உதடும்
கட்டுக்குள் அடங்காமல்
சலசலத்த வண்ணம்....

சொல்லாமல் விட்ட பதங்களையும்
மிச்சமின்றி தின்று ஏப்பம் விடுகிறது
மாமிசவெறி கொண்ட அரக்கமனமதன்
நிழலீன்ற பயத்தின் ஆளுமையில்!

வெகுவாக விமர்சிக்கப்பட்ட அழகியலும்
அர்ச்சிக்கப்பட்ட ஆதரவு வார்த்தைகளும்
அடிக்கடி மனதில் ரீங்காரமிடுவதாய்...

இருப்பை தெளிந்து சுயம் உறைக்கையில்
களவாடப்பட்டிருந்தன என் நிம்மதியும்
அதன் நேற்றைய அடையாளங்களும்!