வாளோடு வா

என் இனிய எதிரியே!
புறமுதுகில் எழுதப்பட்ட
உன் நாவின் வீச்சுகளுக்கு
தீரமாய் வாள்முனையில்
பதில் தருகிறேன்
வா போரிடலாம்

பெண்ணெனும் பரிதாபம் வேண்டாம்
உன் போர் தந்திரங்களை விடவும்
இந்த இளக்காரப் பார்வை
இன்னும் இம்சிக்கும் என்னை...

உன்னால் தாக்குறவும்
பதிலாய் தாக்கவும்
என் புயங்களுக்கு
பயிற்றுவித்திருக்கிறேன்
தினவேறிய நெஞ்சமுண்டு
துளியும் பயமில்லை

வில்லம்போடு வா!
கேடயங்கள் என்னிடமுண்டு
சொரியும் அம்புகளெல்லாம்
சொற்ப காயங்களோடு
மண்ணில் விழும்
நிச்சயம்

என்னை வெல்ல
காதலெனும் ஆயுதம்
ஒன்றை தவிர
எதுவாகிலும் சரி...

என் தலை கவிழ்க்க
கூரான வாட்களே போதும்...
மலர் மாலைகள் வேண்டாம்
என்னிலம் ஆள
ஆண்மை என்பதின்
அர்த்தம் புரிந்தவன் போதும்
பேடிகள் வேண்டாம்

உலகின் அதிசயப் பெண் நான்
யுத்தமும் ரத்தமும்
குற்றமெனச் சொல்லிக் கொண்டே
என் பாதைகளை சிலரின்
தலைகள் கொண்டு செப்பணிடுகிறேன்
துரோகம் பாதித்த மனத்துக்கு
மயிலிறகு ஒத்தடமாய்!

வாளோடு வா!
நீயா நானா
வெல்வது யார்?
மடிவது யார்?
தெரியும் அப்போது...

மறந்தும் மலரோடு வராதே
அவை என் பலவீனம்