கலைத்திறன் பொருந்திய
கண்ணாடிக் கோப்பைகள்
பரிசாய் வந்தவை
முன்னொரு காலத்தில்
பேரரசிகள் புழங்கியவையாம்
துடைக்கப்படும் ஒவ்வொருமுறையும்
இதழ்களை ஒற்றுவது போலே
பதமாய்ப் பதவிசாய் ...
சந்தடியில்லாதவொரு இரவில்
திடுமென நொறுங்கிச் சிதறின
சகிக்க முடியாத மௌனம்
கலைத்த பேரதிர்வுகள்
மெல்ல மெல்ல
ஓய்ந்தே போனது!
எவருமற்ற நிதர்சனத்தில்
இன்னும் தொடரும் இரவுகளின்
மௌனம் உடைக்க
இருளின் கருமை போல
எங்கும் வியாபித்திருக்கும்
வெறுமையைக் கொல்ல
ஒலிகளைத் தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன்!
எல்லாச் சப்தங்களையும்
தாலாட்டி உறங்கச் செய்கிறது
மௌனமான இரவு
நானோ ராப்பாடியாய்
ஒலிகளைத் தேடியும் பாடியும்....
2 comments:
எல்லா சப்தங்களையும்
தாலாட்டி உறங்கச் செய்கிறது
மௌனமான இரவு..
arumai..
அருமையான கவிதை அக்கா.
Post a Comment