முள்முடி

மீண்டு நீளுமொரு நிகழ்யுத்த சரித்திரத்தில்
நெருஞ்சிகள் உறிஞ்சிய ரத்தமென
அலட்சியப்படுத்தப்படுகின்றன
வாதைகள்
நேற்று முதல் அறியப்பட்ட குமுறல்களை
கதை சொல்லியாக
யாரோவொரு வழிப்போகனாய்
கடந்து செல்கிறார்கள்
கவனிக்கத் கடமைப்பட்டவர்கள்

புறக்கணித்தல்களை பதிவித்து
அதிலேயான் அல்லலுறுவது
உறுதி செய்தபின்னே தான்
நகர்கிறார்கள்
நேசத்தின் நிழலிருந்தவர்கள்

நீங்களும் நாங்களுமென்கிற
வரப்புத் தகராறில்
நடுவிலிருக்கும் பெண்
ஊமையாகிறாள்

மாற்றான் மனைவியோடுடன்
உடன்போன கணவனை விடுத்து
ஏழெட்டு குழந்தைகளும்
ஆட்டுரலுமாக
சுற்றித் தேய்ந்த மனுஷிகள்
தாலி குறித்து என்ன பேசினார்கள்?
கேட்டால்
கலாச்சார காவலர்கள் கத்தியெடுப்பார்கள்

தானே யாவுமான
அம்மாவுக்கு மகனும் மகளும்
எத்தனை நிறைவைத் தந்தார்கள்
முதியோர் இல்லங்களில்
கீதை வாசித்துச் சொல்லுகையில்
வாழ்வையும் வாசிக்கிறேன்

உண்மையில் முதுமையில் தான் பெண்
தனக்காக வாழ்கிறாள்
நினைவுகள் தப்பிய
மூதாட்டியின்
பொக்கை வாய் சிரிப்பில்
குழந்தமை இன்னுமிருந்தது

எல்லோரும் சுமக்கும் சிலுவை
என் முறை வரும்போது
முட்கிரிடங்களுக்கென
வருந்தாதிருப்பேனாக!